برای تو که خدایی

به نام خداوند بخشنده مهربان

ای تبدیل کننده قلبها و چشمها به غیر آن , ای تدبیر گر روزها و شبها , و ای متحول کننده حالات  و درونیات , ای آنکه رحمت می آوری بر آنکس که بندگانت به او رحم نمی کنند. ای آنکه انسان  رانده از هر شهر و دیاری را می پذیری . ای آنکه نیازمندان خود را خوار و خفیف نمی گردانی . ای آنکه دست رد برسینه بندگان پرتوقع خود نمی زنی. ای آنکه نهال کار نیک را می پروری تا آن را به ثمر نشانی و انبوه کنی . و از کار بد چشم می پوشی تا آن را از ریشه برکنی . هر بزرگی در برابر تو کوچک است و هر شریفی در کنار تو بی مقدار . آنان که به سوی غیر تو رو کردند نا امید شدند و آنان که نیاز خود پیش دیگری بردند زیان دیدند . و آنان که در جایگاهی غیر از وادی فضل تو رزق و روزی جستند به قحطی در آمدند . خوان روزی ات برای کسی که نا فرمانیت کند گسترده است و برد باری ات برای آنکه با تو دشمنی ورزد آماده . شیوه پروردگاری تو , نیکی کردن است به بدکاران و طریقتت مهربان بودن با تجاوز کاران , تا آنجا که مدارا کردن تو آنان را می فریبد که توبه نکنند , و مهلت دادنت بازشان می دارد که از گناه دوری گزینند . سرانجام کار همه ما چنان شود که تو خواهی , و بازگشت امورمان به سوی تو باشد . هر چه عمرمان به درازا کشد , پایه های فرمانروایی تو سست نگردد , و چون در کیفر دادن درنگ نکنی , حجت آشکار تو باطل نگردد .

خدایا , تو دلیل های آشکار خود را فراوان و پی در پی فرستاده ای و پیش از این حجت های خود را بیان داشته ای . و ما را از عذاب خود بیم داده ای و از سر لطف و مهربانی , تشویق کرده ای و مثل ها زده ای , و مهلت را طولانی ساخته ای , و عذاب ا به تأخیر افکنده ای , حال آنکه می توانستی در آن عجله کنی , و درنگ ورزیده ای , حال آنکه بر شتاب کردن توانا بودی .

بی زبانی , مرا از حمد و ستایش تو ناتوان میدارد و در ماندگی از بزرگداشت تو , زبان مرا می بندد و نهایت کوشش من این است که به ضعف و درماندگی خود اعتراف کنم واین ,ای معبود من , نه از سر بی رغبتی , که از سر ناتوانی من است . پس بر محمد و خاندانش درود فرست و چنان کن که باقیمانده عمر من , برای جلب خشنودی در آنچه می پسندی سپری شود . ای مهربان ترین مهربانان  .   

                                     فرازهایی از صحیفه سجادیه امام زین العابدین (ع)